L’harmonie vocalique en joola fooñi
DOI:
https://doi.org/10.18716/ojs/aaeo/2018_3460Abstract
WOLOF: Babaj dɩ ulobumɐm ujoolɐɐw, nɩn wɩkɛɛn watɩ kayɔɔŋak kan kɔɔnɛmɩ ‘Atlantique’, ʊcaab ʊgaba watɩ ʊcɩɩk ʊnaarɛ wɐlebie, di ʊcɩɩk ʊnaarɛ warɛntɛ. Ʊrɔkaw tuu wakaanɩmɩ dɩ ʊsankɛnaw ʊwʊ, uyisenyisen mukɐɐnum majɔɔŋɔɔrɛ matɩ ʊcɩɩk ʊnaarɛ wan ʊmanjɛ, ʊyɔɔŋaw ʊgabaraaw watɩ ʊcɩɩkaw ʊnaaraaw lɛt ʊyañɔɔr dɩ fʊrɩm fɐkon. Dɩ kujoolɐɐk katɩ Fooñi, lɛt nanɔɔsan mɔɔmʊ. Panʊjʊkaal dɩ bʊrɔkab ʊbɛ, matɩ kɐbɐjɐtɐɐk katɩ kajɔɔŋɔɔrak katɩ ʊcɩɩkaw ʊnaaraaw burom, ʊrɩm wasʊkɛnɔɔrɛ wɩkɛɛn, ʊkɩlɛkɔ.Downloads
Veröffentlicht
2018-07-02
Ausgabe
Rubrik
Artikel
Zitationsvorschlag
Bassène, A. C. (2018). L’harmonie vocalique en joola fooñi. AAeO - Afrikanistik-Aegyptologie-Online. https://doi.org/10.18716/ojs/aaeo/2018_3460